Mura Aureliane
Ontdek Rome per Vespa: exclusieve tours naar de Aureliaanse Muren voor een duik in de geschiedenis, of kies voor een fietstocht in Rome: de perfecte manier om de geheimen van de oude stad te ontdekken, maar als u een dag in volledige ontspanning wilt doorbrengen, verken dan Rome per tuk-tuk: bezoek aan de Aureliaanse Muren en de wonderen van de Colle dei Cocci.
Wat je moet weten over de Aureliaanse Muren
De Aureliaanse Muren zijn een indrukwekkend systeem van verdedigingsmuren die in het oude Rome zijn gebouwd om de stad te beschermen tegen indringers van buitenaf. Gebouwd tussen 270 en 275 na Christus tijdens het bewind van keizer Aurelianus, omringden deze muren de stad met een omtrek van ongeveer 19 kilometer en bereikten ze een hoogte van 8-10 meter. Ze werden ontworpen om een bloeiend bewoond gebied te verdedigen en de veiligheid van de bevolking te waarborgen. De muren hadden verschillende poorten (zoals Porta San Sebastiano en Porta Maggiore) die toegang en vertrek uit de stad mogelijk maakten en waren voorzien van wachttorens, kantelen en andere verdedigingswerken om strategische punten te bewaken. Veel van de Aureliaanse muren zijn nog steeds te zien, en je kunt hun overblijfselen bewonderen door door verschillende delen van Rome te wandelen, waardoor ze een van de belangrijkste getuigenissen van Romeinse militaire techniek zijn. De Aureliaanse Muren werden in allerijl gebouwd vanwege de toenemende bedreigingen van buitenaf, met name van de oprukkende barbaren. Om het werk te versnellen, werden ook reeds bestaande gebouwen zoals het amfitheater van Castrense en de piramide van Caius Cestius in de muren geïntegreerd, waardoor ze een integraal onderdeel van de verdedigingswerken werden. De oorspronkelijke muren werden gebouwd in opusbaksteen, een techniek met terracotta bakstenen, en versterkt met cilindrische torens om de 30 meter of zo. Aanvankelijk waren ze 8 meter hoog, maar in de vijfde eeuw werden ze door Honorius verhoogd tot ongeveer 16 meter om de verdediging te verbeteren. Het verdedigingssysteem omvatte ook een loopbrug voor soldaten en mazen in de wet voor boogschutters. Enkele van de belangrijkste poorten van de muren, zoals de Porta San Sebastiano, de Porta San Paolo en de Porta Asinaria, zijn nog steeds zichtbaar en in een uitstekende staat van bewaring. Porta Maggiore is een bijzonder interessant voorbeeld, omdat het oude bogen van het Claudische aquaduct bevat. Door de eeuwen heen hebben de Aureliaanse Muren vele wijzigingen ondergaan, zowel om zich aan te passen aan veranderingen in de stad als om de schade te herstellen die tijdens invasies is opgelopen. Tijdens de Middeleeuwen werden ze versterkt om de stad te beschermen tegen de plunderingen van Rome, en zelfs tot aan de Tweede Wereldoorlog werden ze gebruikt als verdedigingsposten.
Nieuwsgierigheid
Integratie van bestaande gebouwen: De muren zijn gebouwd met behulp van verschillende gebouwen die al langs hun route aanwezig waren. Dit omvat structuren zoals de piramide van Caius Cestius en het amfitheater van Castrense, die werden omgevormd tot een deel van de muren om tijd en middelen te besparen.
Verdedigingswerken die door de eeuwen heen zijn hergebruikt: Tijdens de middeleeuwen werden de Aureliaanse muren versterkt om Rome te verdedigen tegen frequente barbaarse invallen en zelfs plunderingen. In 410 na Christus vonden de Visigoten van Alarik bijvoorbeeld de muren in goede staat en konden ze de stad alleen binnenkomen door intern verraad.
Porta San Sebastiano en de graffiti van de soldaten: In de toren van Porta San Sebastiano, een van de best bewaarde passages, werd graffiti gevonden die was achtergelaten door de soldaten die het bouwwerk bewaakten. Deze tekens vertegenwoordigen een directe getuigenis van het leven van Romeinse soldaten en hun ervaringen.
Anekdote van paus Gregorius I: Er wordt gezegd dat paus Gregorius de Grote, tijdens een processie om het einde van een plaag af te roepen, de aartsengel Michaël op Castel Sant’Angelo zag terwijl hij zijn zwaard terug in de schede stak, een teken dat de pest voorbij was. Hoewel deze opvatting niet direct betrekking heeft op de muren, maakte Castel Sant’Angelo deel uit van het verdedigingssysteem dat in de stadsmuren was geïntegreerd.
Voortgezette strategische functie: Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden delen van de Aureliaanse muren door het Italiaanse leger gebruikt als strategische punten om Rome te bewaken en te verdedigen, wat aantoont hoe deze oude vestingwerken al bijna 1700 jaar een defensieve functie hebben.
Wandelpaden nog steeds begaanbaar: Het is mogelijk om langs sommige delen van de Aureliaanse Muur te lopen, met name in de buurt van Porta San Sebastiano. Hier biedt het Museum van de Muren bezoekers een wandeling over de loopbruggen, waardoor ze Rome vanuit een uniek historisch en panoramisch oogpunt kunnen observeren.
De oorsprong van de naam “Aureliane: Hoewel hun naam is afgeleid van keizer Aurelianus, die ze heeft geïnitieerd, werden de muren pas na zijn dood onder keizer Probus voltooid.